ANG JEEPNEY SA PINAS

Dapat ay ihinga ko ito kasi ay talagang bwisit ako sa JEEPNEY! Unang-una, sobra naman ang mga dekorasyon nito. Masakit sa mata, masakit tingnan at siksikan talaga sa loob. Lalo na kung medyo matangkad ang pasahero, masakit sa likod, leeg at iba pang parte ng katawan mo. Lalo na kung mapaka-init ang klema, punong-puno sa loob at baka me amoy pa ang katabi mo, Inang ko po! Hhehehehehehe...Hindi naman sa namimintas kasi sanay din naman  akong sumakay sa jeepney nuong araw nung nasa Pinas pa ako . Nasasabi ko lang  kasi e ito ang napag-uusapan natin ngayon. Kasi talaga namang sobra-sobra naman ang mga inilalagay sa labas at loob ng jeepney. Di ba?

 Ang kainaman naman sa jeepney ay mura  lang naman syempre  ang bayad. Binibiro mo kung walang mga jeepney , Ay,e di lalong hirap na magiging buhay . Paano namang makakapunta sa kanilang mga trabaho ang mga pangkaraniwang mamamayan o trabahador? Syempre, malaking bagay sa buhay ng pangkaraniwang mga tao sa Pinas. Nasasabi ko lang na bwisit ako sa sobra-sobrang mga dekorasyon lalo na sa harap sa windshield ng driver. Ewan ko paanong nakikita nung driver ang mga daan at ang traffic sa dami ng mga dekorasyon, hahahaha! Yung mga nasa ibang bansa ay ikumkumpara itong mga jeepney sa mga sasakyan ng mga Mexicano kasi , maarte din kasi sila lalo na ang mga lalakeng Mexicano kasi sobra din ang dekorasyon nila sa kanilang mga sasakyan lalo na sa mga kotse! Seguro kasi namana natin yun sa mga Kastila, hehehehe!

Ang mas grabe syempre ay yung mga nasa probinsya na taksan-taksan talaga ang mga pasahero kasi di gaanong maraming mga byahe ng mga jeepney sa kanilang mga rota kasi nga ay ang mahal na gasolina sa Pinas. Ang kahirapan nga lang ay ganun din ang bayad o pasahe mo, kahit nasa tuktok ka ng jeepney! Bilib nga ako at mahusay mag-balansya ang mga pasahero kasi lalo na kung lilikong bigla ang jeep ay baka mag-bagsakan lahat ang mga pasahero. Eh tiyak na bago ka dalhin sa ospital ay sisingilin ka muna nung driver, hehehehe! Lintek naman sistema yun ano? Hhahahaha! Ang kainaman nga lang ay walang ganung maarteng mga pasaherong babae dun sa ituktok ng jeep, bwisit din kasi ako sa mga maarteng mga tao...hehehe, kahit na ituktok ng jeep eh di maiwasan yung kaartehan...hahahaha! Sana yun ang mabagsak sa kalye, hahahaha! Hey, biro lang yun...hehehehe.

Eto nga pala ang isa pang kinabubuwisitan ko: Bakit ba ang hilig lagyan ng Mercedez Benz logo ng mga jeepney driver sa atin? Hhahahaha, akala ba nila talaga na may maniniwala dun? Tamo yung mga ka-artehan na yun, pag-inisip mo nga ay maiiling kalang sa mga luho at kayabangan sa Pinas...hahahahaha! Mas gusto ko pa ang talagang simpleng jeep, walang dekorasyon, mas malinis at maganda sa tingin....kasi may sasakay din naman sa jeep , may dekorasyon o wala, di ba? Kung gusto mong mamalengke at nagmamadali ka, e sira naman ang ulo mo kung mag-aantay ka pa ng maarteng jeepney. Kung may naunang simpleng jeepney na walang dekorasyon, eh alangan namang mag-intay ka ng kalahating oras para lang makasakay sa maarteng jeepney...hahahaha!

  

Ang kaso lang eh walang simpleng jeepney na namamasada sa Pinas. Oblisgasyon yata ng lahat ng may-ari ng mga jeepney na lagyan ng patong-patong ng mga dekorasyon at iba-ibang mga kulay ang kanilang mga jeepney. Kasi sa kanilang palagay ay mas maganda kung mas maraming mga dekorasyon...ay naku, kaya pala ako walang jeepney kasi wala akong hilig sa kaartehan...hahahahahaha! Ok, ito ang aking topic sa aking Blog, sa susunod na uli..mag-iisip ako na makaka-asarang bwisit...BABAY!!!!! Ok, eto na pala ang jeepney ko...maka-punta nga sa palengke at makakain sa karenderia ni Aling Maria...sarap ng goto nya!

Punong-Puno at may baboy pa sa loob!!!

Hila-hila express...pawis Steering din yan...

Halos walang makita sa harap ng Jeepney ,puno ng mga dekorasyon!

AY LOLO NA AKO

"Magandang Pasko po sa inyong lahat!" Ay naku, ang bilis talaga na takbo ng

 panahon. Nuong isang taon ay pangkaraniwan lang ang takbo at pakiramdam ng buhay ko, ngayon ay naging LOLO na, hehehehe! Naging myembro na rin ako ng mga LOLO't LOLA Tropa. Totoo nga ang ating naririnig , iba ang pakiramdam ng naging bagong LOLO...MATANDA NA KO! Hhehehehe...ano nga ba ang nangyari at biglang-bigla naiba ang tawag sa akin...LOLO. Parang bang ang nasa isip kapag narinig ko ang salita na yun ay letrato na isang hikaing, matandang lalaki na may tungkod at paengkang-engkang na lang ang lakad. At saka masasakit ang mga braso, likod, paa, hita, kamay, malake tiyan, hindi na halos makakilos...at iba't-iba pang mga problemang sakit...hahahaha! Mainam naman at porke may disiplina ako sa buhay ay medyo malakas pa ang aking katawan. E bakit nga e wala namang mga ka-inuman linggo-linggo..toma dini-toma dun at walang yosi...hehehe! Pero balik tayo sa pagiging Lolo. Ang pakiramdam pala ay parang nagmamalaki ka ,kasi ay ang anak mo ay naging Ama din kaya kung walang LOLO ay hindi siya 

 magiging DADDY! Ah, tama nga! Ang problema lang ay walang kahawig sa akin ang aking APO, kaya wari-warian lang yata ang pakiramdam ng pagiging LOLO sa

 BATA..!Di ba ganun ang maririnig natin ano? Sino ba ang kahawig nung bata? Eto syempre ang sinanryo, hehehe, kapag napaka-panget nung apo eh syempre, ayaw mong masabing kahawig mo, hahahahahahaha! Ngayon, eh sino naman ang gustong umamen na panget ang kanilang mga apo?  Kasi nga ang tingin ng lahat sa mga bata ay KYUT, hahaha, kahit halimaw ang itsura . Lintek na biro ito ano? Hahahaha...Kasi sa tingin ng  mga bagong  magulang sa kanilang bagong silang na anak ay ang pinaka-kyut na bata sa buong lupalop sa kapaligiran nila! Pinaka-magandang bata. Ok, nasisiste ko lang ito kaya huwag kayong magagalit sa akin. Sabi ko nga ay mga BIRO  lang ito...relax lang kayo. Kaya madaling makita kung bakit maraming mga kabataan na lumalaki ang mga ulo maski bata pa kasi nga ay nasasanay sa mga tawag na " POGI"  at " GWAPO", o " MAGANDA.."..kaya paglaki ay maluluho at mga nasanay sa basta hingi at bigay naman ang mga magulang at mga Lolo at Lola nila sa mga hinihingi kasi ay ' KYUT' sila. Eh ang nangyayari nga lang ay 45 anyos na pala sila ay maarte pa rin at nakasuso pa sa mga magulang o mas grabe ay sa mga matatandang Lolo o Lola nila..hahahaha! Ay naku, mahirap maging LOLO ano? Iba kasi ang takbo ng isipan ko kaya wala akong takot na ang aking APO ay magiging SPOILED dahilan sa akin....pangako yan...hehehe! 

Ay mainam at sa isang buwan ay dadalaw sa amin ang aking APO. Halos mahigit na 9 na buwan na yung APO pag nagkita uli kami, syempre sabik-sabik na kaming LOLO at LOLA na makita yung bata. Huwag kayong mag-alala, di namin tatawagin na pinakamagandang BATA o APO sya...hahahahahaha! Alam naman namin kung sino kahawig eh...sino nga ba? Hhahahahaha!!! O, sige, Magandang PASKO uli sa lahat lalo na sa mga bagong LOLO AT LOLA sa buong mundo! BABAY!!!

MANGITI NAMAN KAYO

                               Konting Ngiti naman diyan!

Medyo matagal na rin ang nakakaraan bago uli ako nagawa ng karugtong ng blog ko. Kasi nagkakaedad na rin kaya makakalimutin na rin. Pagkasi tumatanda na eh nagiging malilimutin! Sabagay normal naman yata  ito ! Medyo lumalamig na dini mabuti at wala pang snow sa aming lugar kasi medyo mas maganda ang klima dini , di kagaya sa ibang parte ng Canada. Ang lalalim na ng snow duon sa kanila. Mga ilado na seguro ang mga puwit ng pobreng taga-ruon...hehehe. Kasi di naman nga na basta puedeng umalis at lumipat sa ibang probinsya ng biglaan. Mahirap din syempreng humanap ng mga trabaho dini. Ano ba ang pag-uusapan natin ngayon? Hmmm, sa halip na maghirap pa ko sa kakaisip ng topic eh gumawa na lang ako ng mga letrato ng mga hayop at nilagyan ko ng captions. Kasi wala akong makitang translation book ng mga salita ng mga hayop. Dapat ay may nabibiling dictionary or translation book para maintindihan natin ang kanilang sinasabi, ano? Hehehe...Isipin na lang na mas maraming hayop kesa sa mga tao, di ba? Sabagay may mga taong mahusay makipag-usap sa mga hayop. Si Ceasar Millan na sikat na " Dog Whisperer"...yung iba ay naiintindahan ang mga wika ng matsing at kabayo. Di ba lalo na ang may mga alagang aso, naiintindihan noong mga aso mga utos sa kanila at halos parang tao ang trato sa kanila nuong may alaga.Ok, tingnan natin ang mga halimbawa ng aking mga piniling mga hayop at sana naman ay mangiti kayo, sabihin naman ninyo kung nakakatawa o hindi..hehehe!